Hoofdstuk 1. Een beschermer

“Verity” Een donkere stem raast door de zalen van het paleis van Opperbeschermheer Draco. “Verity” Een kleine blauwe draak kijkt raar op. “Moet je horen Verity, en dat zonder microfoon.” Het paarse draakje dat naast de blauwe zit zegt: “nou Rayza ik wou dat ik dat kon. Draco is echt machtig” Rayza grinnikt “Wat wil je hij is de koning” Rayza kijkt Verity aan en het drakenmeisje schiet in de lach, zelfs de anders zo serieuze Verity schatert het uit. Rayza glimlacht Verity is veel losser geworden sinds ze in opleiding is voor beschermdraak, ze lacht meer. “Verity! Ik heb weinig geduld meer, ik heb je nodig.” “Klauwers! Ik ga maar anders word uwe majesteit nog boos” Lacht Verity. “Verity ik hoor je, ik versta elk woord dat je zegt.” “Dag Rayza” Verity vliegt snel weg “Dag Verity veel succes! Wat is dat eigenlijk voor een scheldwoord, klauwers?” vraagt Rayza, maar Verity hoort het niet meer. Zij staat al voor Draco en maakt een nette buiging. “goedendag heer, u riep me?” De grote smaragdgroene draak antwoord met een knikje van zijn hoofd “Ja beschermdraak Verity, dat deed ik” “Maar… waarom riep u me d…. wacht eens even, beschermdraak?” Verity’s kleine staart begint te zwiepen van opwinding “Ben ik geslaagd?” Draco knikt “met succes” “JOEHOEHOEI!!! KLAUWERS NOG AAN TOE!” Verity doe een drakendansje. “Ja over Klauwers gesproken, je werkstuk is een uitverkorene ze heet Lara Klauwers.” Draco kijkt Verity aan “Een uitverkorene? Een ze? Ik denk niet dat ZE zo ver komt. Zelfs mannen kunnen het niet.” Verity kijkt een beetje boos.. Draco lacht “Ze zal het redden, de elementdraken mogen haar wel. Goed ga nu, Poort Orion in de groene heuvel hij komt uit in achterwoudseweg, Lara woont daar veel succes Verity” “Bedankt Lord Draconyo” Plaagt Verity en ze vliegt snel weg “Verity!” roept Draco haar boos achterna “Noem mij zo nooit meer ik haat die naam!”

Hoofdstuk 2. Een bijzondere ontmoeting

“Ik ben Snappie de kleine krokodil! Kom uit Egypte met mijn zonnebril! Sni Sna Snappie” Vals zingend danst Lara Klauwers haar kamer rond. Ze heeft een nieuwe walkman en het volume knopje staat op maximaal. Gisteren was ze jarig, ze heeft de walkman van haar opa en oma gekregen en is er bijzonder blij mee. Opeens stopt ze met haar dansje, hoorde ze nou iets klapperen? Ze haalt haar schouders op en danst verder. “Lara!” Zegt een angstaanjagende stem “Ik kom je halen!” Lara zet geschrokken haar walkman af. Met kippenvel op haar armen, kijkt ze haar kamer rond, om te zien of de stem misschien daar vandaan kwam. Opeens, waarom weet Lara niet, krijg ze rillingen over haar hele lijf en barst in tranen uit. Altijd op de dag na haar verjaardag hoort ze die afgrijselijke stem. Ze had nog wel haar walkman op om te voorkomen dat ze hem hoorde. Maar die rotstem zit gewoon in haar hoofd. Nou ja, gewoon? Huilend loopt Lara naar beneden, richting de keuken. Ze slaat de deur open en begint nog harder te huilen. “Nou nou, Lara” zegt haar moeder bezorgd “Wat is er?” Ze pakt een koektrommel en houdt die Lara voor. Lara pakt dankbaar een stroopwafel. “Er is een stem…” begint Lara aarzelend “hij roept mij, en zegt dat hij me komt halen. Al 13 jaar lang” Ze knijpt haar ogen dicht, en wacht op het gelach van haar moeder. Ze weet zeker dat haar moeder het idioot vind. Maar… het gelach komt niet. Voorzichtig kijkt Lara naar haar moeders gezicht, haar moeder kijkt bezorgt en mompelt wat. “wat zeg je?” vraagt Lara. “De draken-vallei” Antwoord haar moeder zacht “jij bent de uitverkorene en dat voor het eerst in duizend jaar.” Lara kijkt met grote ogen naar haar moeder en vraagt: “hoe bedoel je?” Haar moeder fronst haar wenkbrauwen “daar kom je wel achter” antwoordt ze. Lara’s ogen worden nog groter, geschrokken draait ze zich om en rent de tuin in. Naar het computerhuisje. Ze kijkt in een van de stoffige boekenkasten en haalt er een paar vieze, oude boeken uit. “Wereldwezens? Nee, Kaarten met Karel? Nee, De draken-vallei? N… Ja dat is het!” haar moeder had het toch over één of andere draken-vallei? De titel van dit boek is: De draken-vallei, een mysterie vol gevaren! “Dit is vast het boek waar ik alles in kan vinden” Zegt Lara blij. Ze blaast het stof van het boek en krijgt een verschrikkelijke niesbui. Als ze iemand hoort schreeuwen stopt ze snel het boek onder haar jas “Lara? Lara! Waar zit je? Alsjeblieft? ik leg het allemaal uit!” Lara’s moeder loopt door de tuin. Lara kijkt boos en koppig, opeens neemt ze een besluit. Lara kruipt snel naar de achterdeur en zwaait hem open. Ze rent snel naar buiten. “Lara?” haar moeder zoekt nu in het schuurtje. Lara klimt voorzichtig in een boom. Niet zomaar een boom. Het is een dikke eikenboom met een boomhut erin. Zodra ze in de hut zit, haalt ze zwijgend het boek onder haar jas vandaan. Opeens ritselt er iets tussen de bladeren… Lara schrikt, schiet omhoog en stoot haar hoofd. “Auw!” schreeuwt ze en ze laat het boek vallen. Ze ziet iets wegflitsen en dan…

“Hallo? Ben jij Lara Klauwers?” vraagt een lief stemmetje. “w… wie is d.. da.. daar?” stottert Lara en ze wrijft met grote ogen over haar hoofd. Ze drukt zich rillend tegen de boomstam. “Ik” zegt de stem. Opeens schiet een kleine paarse schim achter de bladeren vandaan. Lara slikt en vraagt trillend: “Wat of wie bent u?” De schim staat stil. “mijn naam is Verity en ik ben een purperen dwergdraak” zegt Verity trots. “O” is het enige wat Lara kan uitbrengen “ik dacht… dat u Snappie de krokodil was” Verity’s ogen puilen uit “Uh mevrouw?” vraagt Lara geschrokken. Verity begint te verkleuren. Eerst blauw, dan groen, daarna oranje. Ze barst in lachen uit: “Snappie de krokodil! Hahaha” Verity zet een baby stemmetje op “Sni Sna Snappie! Snappie, Snappie Snap! Hahahahaha” Lara kijkt met opgetrokken wenkbrauwen naar Verity “Mevrouw” begint ze. Verity schudt haar kop en wordt weer paars. “ja?” vraagt ze. “Zeg maar Verity trouwens en je” Lara knikt “O, Verity ik weet niet waar ik moet beginnen” gaat Lara verder “ik…” Verity onderbreekt Lara en zegt: “bij het begin” Lara zucht “oké, daar gaan we. Ik ben de uitverkorene wist je dat?” Verity kijkt op bij die vraag “Ja, Lara dat weet ik. Ik ben je beschermdraak” “Mijn wat…?” Vraagt Lara. Verity zucht “je beschermdraak, want ik moet je beschermen op je tocht door mijn wereld.” Lara doet haar mond open om te protesteren, maar Verity knipt met haar nagels en Lara’s mond klapt dicht. “Verity ik wil jou niet in gevaar brengen!” Verity rolt met haar ogen “ga maar door met je verhaal, ik wilde het zelf. Hoe komt het eigenlijk dat je je mond open kan doen?” Lara wordt rood en fluistert “Het was een hele simpele vloek het enige wat ik hoefde te denken was Los Los Los en toen kon ik weer praten” Verity glimlacht “zo zo dat is mooi, je kent een spreuk! Ga nu maar door” Lara kijkt even naar Verity en gaat verder: “Elke dag na mijn verjaardag roept een stem me. Een enge geheimzinnige stem. En hij roept: ‘Lara, ik kom je halen’ Verity lacht om Lara’s huiveringen “dat is Draco, de Opperbeschermdraak, hij praat heel eng.” Lara trekt een raar gezicht en roept: “maar ik zie hem niet eens!” “Nee, duh!” roept Verity terug “hij spreekt mensen aan in hun hoofd!”

Lara denkt even na “Ik geloof dat ik het begrijp” zegt ze langzaam. “Eindelijk” Verity lacht “Trouwens ik heb nog iets voor je.” Lara kijkt verbaasd “wat dan?” Verity kijkt geheimzinnig “Jaaaa… Wat zal het nou zijn hè?” “AAAHHHH” Lara wordt gek van nieuwsgierigheid “Zeg het nou gewoon!” Verity lacht weer “het is… een brief!” “Een brief?” vraagt Lara teleurgesteld. Ze had een toverstaf verwacht, of een pratende mini olifant maar ze hoopte op een superdeluxespeedybezemsteel. Een bijzondere racebezemsteel uit de heksenboeken.

Van mijn beste vriendin , Haar vijfdelige serie: De draken- Vallei. Dit is De draken- Vallei en het element lucht